Bart die een blog start? In mijn gedachten zie ik een hoop gefronste wenkbrauwen en vreemde blikken. Wat is er hier aan de hand?

​

Wel, noem het een gratis neveneffect van een verplichte lockdown of een té vroeg opduikende midlife crisis, het feit is dat ik op het allesomvattende internet mijn eerste “geschreven” voetafdruk aan het neerplanten ben.

​

Wat je ook denkt wat mij zielenroerselen bespeelt en reden is voor het verschijnen van dit fenomeen, wees gerust … het is geen torenhoog mysterie. Het is die immer aanwezige lokroep van moeder natuur met haar onontgonnen landschappen, haar talrijke verdoken bospaadjes of haar intense heuvels, die mij in het schrijven, fotograferen of beter gezegd in het bloggen gestort hebben.

​

Het vereeuwigen van deze kleine maar heerlijke avonturen, zowel voor mezelf als voor het nageslacht, is een ware missie én uitdaging geworden. Aangezien de tijd van de polaroid, constant wisselende filmrolletjes en het volplakken van menig fotoalbums reeds ver achter ons ligt en ik daarenboven ook graag aanzien wil worden als zijnde “evoluerend”, heb ik, uiteraard met wat hulp, mij de techniek van de digitale “blog”staving eigen gemaakt.

​

Voor al zij die willen meegenieten, even een tipje van de sluier wat je hier kan en mag verwachten. Zoals velen van jullie wellicht zullen weten, exploreer ik op verschillende wijzen onze blauwe planeet. Hetzij te voet, hetzij per mountainbike. Het spreekt dan ook voor zich dat je hier een resem aan recent ontdekte wandelingen en in een later stadium leuke mountainbiketoeren zult aantreffen al dan niet met korte of uitgebreide inhoud.

​

Alles is gestart met die ene droom. Het verkennen van de GR129 wandelroute. Deze lange afstandswandelroute die zowaar van Brugge tot Aarlen loopt, passeert tevens door mijn stad Ronse en ik heb mij dan ook voorgenomen om het gedeelte tussen Ellezelles en Dinant, ongeveer 200 km, in meerdere dagen af te stappen. Dit verhaal is gestart op zaterdag 1 Augustus 2020, te midden van een tweede Belgische Covid-19 golf met zijn inherente reisrestricties en mondmaskerplicht en vormt dan ook de basis van dit gehele blog idee.

 

Een speciale dank gaat uit naar mijn gezin!

Voor mijn schat Irina, die mij zonder morren naar punt A bracht en oppikte op punt B. 

Voor Wout, die talrijke keren geduldig op zijn lunch moest wachten.

Voor Anne-Laure, die geduldig en met veel toewijding deze wonderbaarlijk mooie blog layout ontworpen heeft.

 

Geniet alvast tezamen met mij mee van deze bijzondere levensgebeurtenissen.

​

Groeten, Bart

​

P.S.: Met deze blog streef ik geen enkel commercieel belang na.